στον έναστρο ουρανό

Κοιτάζω τον έναστρο ουρανό και γίνομαι ένας κόκκος άμμου χωρίς χαρακτήρα, καμιά ιστορία και κανένα ηλιοβασίλεμα δεν με έχει χαράξει, τον παφλασμό του απείρου ακούω βουβός, χωρίς λιγμό για απώλειες ούτε χαρές για νίκες, ελεύθερος από ενοχές και άδειος από προσμονές, γυμνός σαν τίποτα, γεμάτος σαν όλα.