Το γήρας δίνει χρόνο στον άνθρωπο να αποχαιρετήσει τον κόσμο που τον φιλοξένησε. Να ακουμπήσει το βλέμμα του σε πράγματα που προσπερνούσε στη βιασύνη της νιότης. Να νιώσει το τρεμοπαίξιμο κάθε στιγμής γύρω του, πριν χαθεί για πάντα.
Μη παραξενευόμαστε με τις γριές που κοιτούν πίσω από τις κουρτίνες. Δεν παρακολουθούν εμάς, αλλά τον δρόμο.
Μη παραξενευόμαστε με τις γριές που κοιτούν πίσω από τις κουρτίνες. Δεν παρακολουθούν εμάς, αλλά τον δρόμο.