Η ώθηση των παιδιών στην αυθυπέρβαση των ζευγαριών.

Το ελεύθερο ζευγάρωμα δεν είναι εύκολη υπόθεση. Κάποτε οι άνθρωποι  μπορεί να ζευγάρωναν εξ ανάγκης. Με επιβεβλημένα προξενιά, πολλές φορές. Για χωρισμό ούτε λόγος. Έπεφτε η αγία ράβδος. Σήμερα δεν υπάρχει επιβεβλημένη ανάγκη να ζευγαρώσει κανείς. Το ζευγάρωμα συμβαίνει ως επιθυμία (ή εσωτερική ανάγκη).

Το πρόβλημα με την επιθυμία είναι ότι έχει το αβέβαιο πετάρισμα της πεταλούδας. Δεν πάει καρφί, όπως η ανάγκη.  

Όταν το ελεύθερο ζευγάρωμα, που προκύπτει από το αβέβαιο πεταλούδισμα της ερωτικής επιθυμίας, φέρνει ένα παιδί, τότε οι εραστές δένουν για τα καλά.

Οι περιπτώσεις που οι ελεύθερα διαμορφωμένοι δεσμοί δεν εμφανίζουν προβλήματα είναι σπάνιες. Συνήθως, μέσα σε τρία χρόνια το πολύ, θα εμφανιστούν διαφορές που θα οδηγήσουν στο χωρισμό, αν αποδειχτούν αξεπέραστες. 

Όμως για ένα ζευγάρι με παιδιά ο χωρισμός δεν είναι εύκολη υπόθεση, ακόμη και στις αξεπέραστες διαφορές. Δεν μιλάμε για ασυνείδητους γονείς, ούτε για γονείς που δεν χωρίζουν λόγω κοινωνικών συμβάσεων ή/και οικονομικών δεσμεύσεων. Μιλάμε για αυτούς που έχουν σχέση πραγματικής αγάπης με τα παιδιά τους, που προέκυψαν από τη δική τους αγάπη, την ειλικρινή, ελεύθερη και αβίαστη. Εκεί, οι γονείς πιέζονται να ξεπεράσουν το αξεπέραστο. Αυτή η πίεση μπορεί να οδηγήσει σε μια απρόσμενη υπέρβαση του εγώ τους, που δεν φανταζόταν ότι μπορούσε να συμβεί. Τότε, ενώ ήταν έτοιμοι να σφαχτούν, μπορεί να ξαναβρούν την αγάπη και να δώσουν νέα ώθηση στον έρωτά τους, που θα χάνονταν αλλιώς.