διαστολή του χρόνου

Βιάζομαι να περάσει ο χρόνος όταν προσδοκώ μια κατάσταση πιο ευχάριστη από αυτή που βιώνω. 

Θέλω ο χρόνος να διασταλεί και να διαρκέσει όταν βιώνω μια κατάσταση ευχάριστη. 

Η διαστολή του χρόνου μπορεί να δώσει τέτοια διάρκεια στα λεπτά, στις ώρες και στις μέρες που μια βδομάδα σε ένα νησί να μετράει όσο ένας χρόνος δουλειάς στην πόλη,  μια μέρα με έναν πνευματικό σύντροφο να αξίζει όσο μήνες συζητήσεων,  μια ώρα γεμάτη έρωτα να αφανίζει ατέλειωτες βραδιές μοναξιάς. 

Όσες περισσότερες καταστάσεις διεσταλμένου χρόνου έχουμε ζήσει, τόσο πιο πολύ διαρκεί η ζωή μας.  

Υπάρχουν άνθρωποι που φτάνουν τα 80 κι έχουν ζήσει μόνο δύο χρόνια, και υπάρχουν άλλοι που στα 40 τους έχουν ζήσει όσο δέκα ογδοντάρηδες. 

Ας το έχουμε αυτό υπόψη όταν αξιολογούμε τις ζωές των ανθρώπων και βάζουμε στόχο για τη δική μας.

οι καλορίζικοι

Κι όμως, υπάρχουν άνθρωποι που τα έχουν πάει πολύ καλά στη ζωή τους. Είχαν χαρούμενη παιδική ηλικία, μεγάλωσαν σε σπίτια αγαπημένα, έτυχαν καλούς δασκάλους, είχαν παρέες και έρωτες στην ώρα τους, βρήκαν το ταίρι τους χωρίς μεγάλη ταλαιπωρία, πήραν γρήγορα το σωστό δρόμο στα επαγγελματικά τους, καταπιάστηκαν με κάτι που τους άρεσε, πρόκοψαν. 

Ναι, είναι λίγοι. Οι περισσότεροι δεν είχαμε τέτοιες ευκαιρίες (ενώ, άλλοι δεν είχανε καθόλου). Όλοι εμείς, οι πολλοί, κάπου πάσχουμε, κάτι μας λείπει, κάποια πράγματα έχουμε χάσει στο δρόμο, άλλοι πολλά και άλλοι λίγα. 

Κρίνοντας από εμάς, νομίζουμε ότι όλοι θα είναι κάπως έτσι. Μας είναι δύσκολο να δεχτούμε ότι υπάρχουν άνθρωποι που όλα τους πήγαν καλά. Ψάχνουμε να βρούμε το πρόβλημα.

Κι όμως, υπάρχουν κάποιοι χωρίς πρόβλημα. Αυτοί οι λίγοι, οι καλορίζικοι. Ας τους δεχτούμε. Ας τους χαρούμε. Μην τους μιζεριάζουμε. Ο κόσμος μας τους χρειάζεται. Είναι αυτοί που στέκονται ευθυτενείς και κρατάνε ψηλά τη στέγη του. 

Ας νιώσουμε την άπλα που δίνει η παρουσία τους, ας αναπνεύσουμε στο βέβαιο ρυθμό της ανάσας τους, ας ξαποστάσουμε στο πλατύσκαλό τους. Οι θύρες τους είναι στέρεες και υπόσχονται έναν μέλλον που δεν είναι ετοιμόρροπο, ένα έδαφος σταθερό για να χτίσουμε κι εμείς και τα παιδιά μας. 

συνδεδεμένος υπάρχεις

Όταν είσαι ασύνδετος και ξεκομμένος από τους άλλους, όταν δεν έχεις κανέναν να νοιάζεσαι και να σε νοιάζεται, τίποτα να φροντίζεις και να σε φροντίζει, κάποιον να συνομιλείς, έναν κόσμο να ανήκεις, να λειτουργείς μέσα σε αυτόν, να δίνεις και να παίρνεις, να σε εκτιμούν και να τους εκτιμάς, να μοιράζεσαι στόχους και πόθους, να συμμετέχεις κάπου σαν μέρος ενός συνόλου, τότε νιώθεις σαν να μην έχεις λόγο που ζεις, η ύπαρξή σου χάνει το νόημά της, αδειάζει ο εαυτός σου, γίνεται ένα κενό σαρκίο που περιφέρεται σε ένα έρημο τοπίο, τότε είσαι ένας ζωντανός νεκρός, φάντασμα του εαυτού σου, γιατί μόνο συνδεδεμένος πραγματικά υπάρχεις.

για την ηθική αξιολόγηση των ταινιών και άλλων παρεμφερών έργων

Είναι η ηθική αξιολόγηση μιας ταινίας ασήμαντη μπρος στην αισθητική της αξιολόγηση; Μπορούμε να θεωρούμε άξια μια ταινία μόνο και μόνο για την τεχνική ή αισθητική της αρτιότητα και τη φορμαλιστική της επιδεξιότητα, χωρίς να εξετάζουμε τον ηθικό της αντίκτυπο; Χωρίς να βλέπουμε αν καλλιεργεί το φόβο, αν ποντάρει στα κόμπλεξ μας, αν σπεκουλάρει πάνω στη διέγερση της αδρεναλίνης για κρατήσει το ενδιαφέρον μας ερεθίζοντας τον αμφιβληστροειδή χωρίς να έχει τίποτε να πει, πέρα από το να αναπαράγει το κενό στη διαπασών;

Μπορούμε να αποτιμούμε ένα έργο τέχνης αγνοώντας το ηθικό του αποτύπωμα;