Έλεγα πως στην αποτυχία, εκεί που τρως τα μούτρα σου και τσακίζεται το εγώ σου, εκεί μαλακώνεις με τους άλλους, νιώθεις σύνδεση με τον κοσμάκη γύρω σου, ένας σαν αυτούς, καλοσύνη και συμπόνια.
Μετά, σκέφτηκα ότι αυτό μπορεί να συμβαίνει και απ' την άλλη, να πετυχαίνεις, να βρίσκεις την ευτυχία, να πλημμυρίζεις χαρά και όλο αυτό να σου βγάζει μεγαλοψυχία, δοτικότητα και πλέρια καλοσύνη.
Βέβαια, έχω δει πολλούς πετυχημένους να γίνονται υπερόπτες και απάνθρωποι, όπως έχω δει και αποτυχημένους να γεμίζουν μίσος και φθόνο.
Τελικά, είναι θέμα χαρακτήρα.
Τι είναι όμως ο χαρακτήρας, τι σημαίνει αυτό και τι συμπεράσματα βγάζει;
Πέρα από αυτό που έχω δει στα μικρά παιδιά να είναι κάποια δύστροπα από μόνα τους, αυτό που νομίζω ότι παίζει ρόλο είναι η διαμόρφωσή τους από γονείς, δασκάλους, περιβάλλον. Η καλοσύνη, η ευγένεια, ο σεβασμός, η αναγνώριση του άλλου είναι πράγματα που διδάσκονται και μεταφέρονται μέσα από ανάλογες συμπεριφορές.
Πέρα από την επιτυχία ή αποτυχία, αυτό που τελικά μετράει είναι ο χαρακτήρας, κι αυτό έχει τη δική του δουλειά για να γίνει είτε επιτυχημένα είτε αποτυχημένα.
No comments:
Post a Comment